Sommer vir die een Mamma wat ons so staan en bekyk het se inligting-

Met die dat Mia voortydig gekom het.Met dié dat sy skielik beperkte voorraad klere het , loop Oupa en Ouma in winkels rond .

Nogal prettig. Voorheen het ons 0 tot 3maande so bekyk en “Newborn” se uitkentekens maklik kon sien, dan pak jy in winkelwaentjie. Nou sien jy skielik 2 ou mense grawe  tussen babaklere.

Ons soek, ek staan by een rak .”Doepie , kyk of jy by die vests iets kry? Ek sal hier by die Babygrows loer”     Jul gaan my  nou wragtag nie glo nie.. daardie Oupa wat my voorheen net aflaai in winkelsentrums en verdwyn het Hardeware winkel toe.. hy luister vir my en soek-soek.

En ons buk flink. en ons strek tot doer op die hoogste rakkies..sonder moeite  met sagte gloed op ons gesigte. Ek lieg nou nie!

Nie dat Mia vreeslik bekommerd sal wees oor kleur nie (buiten nou Blou) ag ek het dit ookal oorweeg..maar die kode woord PREEMIE.

Skaars soos hoendertande in die Vaaldriehoek. Met die stêre in die ligposisie(goeie oefening ..trek maagspiere saam)  sien ek uit dié ongemaklike posisie, iemand se stewels met ‘n waentjie wat lyk soos 4×4 stootkarrretjie. Ek loer . Sy staan ook maar en loer. Ek kom steunend regop. Sy kry so skewe glimlag.  Sy sê nie woord nie, ek ook nie.

Volgende rak. Juig ek amper toe ek iets teëkom met kodewoord Preemie. Die steweltjies met die 4×4 stootkarretjie glimlag mooi breed. Ek glimlag soos ‘n oorwinnaar terug.

Ek fluister “Doepieeee! waar’s jy ek het darem 2 wollerige goeters gekry” Voordat hy nog kon reageer, hoor ek die steweltjie een seg ..”Check daai twee ou mense” ..en ons word gecheck.

Ek stap toe maar na haar en koetsjiekoe oor haar 4×4 waentjie se inhoud en vertel haar ewe sedig, “Jong ek het mos my baba te vroeg gekry!” ag ek was sommer bietjie laf, dit is wondermiddel vir spanning. Haar gesiggie..sy’t darem lekker saam gelag…en vertel waar mens nou kan gaan kyk..

Nee, jong en toe ek nou met die jonge Moeder per selfoon kommunikeer of altans probeer… met haar- deur die apparaat wat ewig in handpalm was,- moet ek hoor nee ek kyk nie eens daarop nie ek het ander prioriteite. Ek wou Amen daarop ..net stilgebly , soos dit ‘n goeie Moeder en Ouma betaam.

En daardie trekkie om die mond en oë van die Ouma.. skielik stoot daardie trane toe in haar oë .