My hart voel bietjie seer ..

Ek beantwoord telefoon en maak afsprake en luister menige dag na mense se pyn -hoorbaar in hul stemme.

Ek probeer professioneel – vriendelik – minsaam (my ma se woord) te klink teenoor inbellers.

Ek het teder gevoel  vir bejaardes. Dierbare mense wat so dankbaar is as hul’voetjies’ soos hul dit graag noem , versorg word. Ek lag lekker as die een Dame van haar toonnaels as skopgrawe praat  of die een wat altyd haar Telefoonnommer as dgibbeldgie uitspreek -333- so klomp rollende r’e en nog Duitse aksent .  Ek het begrip oor voetversorging, veral deesdae as ek  my been moet  motiveer om op gelig te word tot op badrand om darem hakskene te room, dan  praat mens  nie eens van naels knip nie…(sy’t mos ‘n rug met skroewe ..sien!)

Voetversorging is baie belangrik. Voete wat gewig dra, Wat moet staan en loop soms hardloop- nou nie weghardloop nie – soos in atlete.

Soms gebeur dit dat jy jou hart blootstel , dan bekommer jy jou oor iemand.

Hy het my die eerste keer gebel uit Londen. Ek was verbaas oor die afspraak , sy ouers woon hier . Hy kom terug S.A toe en moet gereeld iemand sien, hy’s ‘n Diabeet.

So het ons mekaar begin ken. Die vriendelike jongman. Menige dag as hy hier ingestap kom , het ek gedink ..’ag jy lyk so ontsettend siek! ek hoop ek sien jou met volgende week se afspraak.”

Volgende keer dan kom hy so kromskouertjie ingestap . Sy gesig afgemat. Sy velkleur so verskriklik soos net ‘n erg siek mens kan lyk.  Dan dink ek .. as ons ‘n telefoon oproep kry…

Die volgende week  stap hy maar weer in .

Toe begin die dialise.

Het hom al gesien sit in sy kar- hierbuite onder my dierbare boom -voordat hy hier binnestap,sy  kop op die stuurwiel , tot die dood toe siek.

Toe word hy getoets en word geplaas op lys vir oorplanting van niere /pankreas. Vol moed is hy toe hy vir my vertel ‘ ..ai Tannie dan sal ek sommer paar jaar grasie kry’

Die organe het nog nie beskikbaar geraak nie.

Ons almal hier se harte is besorg  , want môre moet hy gaan vir amputasie. Die voet wil nie meer genees nie.. en moontlik die ander voet ook.

Ons almal voel bitter hartseer, en besorg .. en ons hoop ….

en ons gebede is by die bloedjongman.