1 November

Vandag is die dag van Jodetert  en Handtertjies .

My Oupa se verjaarsdag is altyd so gevier . Niks het lekkerder geproe as daardie  tert , so in lae opgestapel met vlavulsel tussen-in nie!. Ek wonder hoeveel broskorslae was dit? Nietemin :

Het vanoggend  Oupa se naam by google ingetik vir hierdie foto.

Vir hom het ek menig dag Laat Heer die seën … gesing. Sy ouderdom in aggeneem , ‘n rype 93 jaar.

Vrolike lag, wonderlike humorsin  , ernstige Godsienstige mens..By Rhodebank se eetkamertafel het hulle(gesin) ewig oor Openbaring gesels.. Die enigste familielid wat ooit vir my op my Dirkie naam genoem het.  Hy was baie lief vir Ouma Dirkie – ek kan onthou die dag met haar begrafnis (ek was 7) dat ek eerste keer in my lewe gesien het ‘n man huil ,en dit nogal my Oupa, my hand aan  die punt van Oupa se pakbaadjie vasgeklem  – so bang hy neuk  die graf in . Hy oor die sesvoet in ou terme, kan jy glo ek het vasgeglo ek sou hom kon red. Ouma se Dawietjie.

My Oupa was ‘n roekelose bestuurder. Hy het een van daardie klipharde ou Dodge  karre gehad. Ons het sommer van dit as die seerrugkarre gepraat – google gerus so ou model van 1950 . Hy het sy draaie so wyd gevat, behoede die siel op die fiets langs die plaaspad doer in die Koepel se smal plaaspaadjies. Hy het vir Filemon amper in sy moer in gery .. gelukkig  het die ‘bumper’ net die wiel getref en Filemon se lugwaartse vlug  ge-eindig tussen Doringboom en sonbesies.

Die erfstukke in my huis van Oupa en Ouma.. die ou Huisorrel die Trommel die State Bybel en nog allerhande kleinigheidjies.. kosbaar . “Jammer Oupa ek kan steeds nie die orrel bespeel nie, maar ek sal  vir jou vanoggend sing”.